Τράβα τις κουρτίνες, θέλω να δω την θάλασσα.
Θέλω να δω την πλατεία με τ΄ άσπρα μάρμαρα.
Βγες στον δρόμο και περπάτησε μέχρι να δεις τον ήλιο.
Άγγιξε και μύρισε την αγάπη.
Νιώσε κάθε κύτταρό της, μπες κάθε της παιχνίδι.
Δεν είναι λάθος, απλά δεν υπάρχει αύριο.
Έτσι θα πορευτούμε, μ΄ έναν άλυτο κόμπο.
Έτσι θα βαδίσουμε με όνειρα χώρια.
Στίχοι: Πυθαγόρας
Θέλω να δω την πλατεία με τ΄ άσπρα μάρμαρα.
Βγες στον δρόμο και περπάτησε μέχρι να δεις τον ήλιο.
Άγγιξε και μύρισε την αγάπη.
Νιώσε κάθε κύτταρό της, μπες κάθε της παιχνίδι.
Δεν είναι λάθος, απλά δεν υπάρχει αύριο.
Έτσι θα πορευτούμε, μ΄ έναν άλυτο κόμπο.
Έτσι θα βαδίσουμε με όνειρα χώρια.
Έτσι θα ζούμε με αγκαλιές δανεικές.
Και έτσι όπως ενωθήκαμε,
έτσι θα κουβαλάμε ο ένας τον άλλον για πάντα.
Νομίζεις, πως όταν φιλήσεις άλλα χείλη
από αγάπη σου, θα γίνω κάποια φίλη
Νομίζεις, πως όταν θα φύγεις το πρωί
δε θα υπάρχω στη δική σου τη ζωή
Θα υπάρχω, θες δε θες, δεν ήταν όνειρο το χθες
ούτε κι εγώ καμιά σκιά του δειλινού
Ήμουν μια ζεστή καρδιά, κι αν δίπλα σου δε θα ’μαι πια
θα ’μαι ανάμνηση και καταχνιά στο νου
Νομίζεις, πως όταν την πόρτα μου περάσεις
την ιστορία μας αμέσως θα ξεχάσεις
Νομίζεις, πως έξω στο δρόμο όταν βγεις
από την παρουσία μου θ’ απαλλαγείς
Θα υπάρχω, θες δε θες, δεν ήταν όνειρο το χθες
ούτε κι εγώ καμιά σκιά του δειλινού
Ήμουν μια ζεστή καρδιά, κι αν δίπλα σου δε θα ’μαι πια
θα ’μαι ανάμνηση και καταχνιά στο νου
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.