Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παντελής Θαλασσινός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παντελής Θαλασσινός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Κράτα για το τέλος... ΑΝΤΙΟ...

Κράτησα για το τέλος το πιο γλυκό αντίο.
Μια εποχή τελειώνει και ένα βιβλίο έκλεισε.
Έτσι θα στερέψουν σήμερα και αυτές σελίδες.
Θα σας αποχαιρετήσω από δω.
Τα λόγια όμως να ξέρετε, όπως τα τραγούδια και οι αλήθειες δεν τελειώνουν ποτέ.
Όσοι θέλετε ξέρετε που θα με βρείτε.
Όσοι ενδιαφέρεστε να μάθετε φωτογραφίζω ΕΔΩ και γράφω ΕΔΩ.
Σας ευχαριστώ για το πιο όμορφο ταξίδι.
Ο κύκλος έκλεισε.
Καλή τύχη.
Αντίο.


Κράτα για το τέλος το πιο ψυχρό σου βλέμμα,
εκείνο που αφήνει τον έρωτα μισό,
μήπως και πονέσω κι έτσι να μπορέσω,
να φύγω και να νοιώθω βαθιά πως σε μισώ.

Κράτα κι ένα ποτηράκι για το πιο πικρό φαρμάκι
να το πιω κι απ την καρδιά μου να σου ευχηθώ,
καλή τύχη γεια χαρά σου, μην πετάς τα όνειρά σου,
μην τα βρω ποτέ στο δρόμο και σε λυπηθώ.

Κράτα για το τέλος το πιο μεγάλο μίσος,
τότε μόνο ίσως μπορεί να σ' αρνηθώ,
να μπορώ να λέω κοίτα με δεν κλαίω,
πως έμαθα να χάνω αλλά δε θα χαθώ.

Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Ερμηνεία: Παντελής Θαλασσινός


Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Βρες το κλειδί.


Μ΄ακούς που σου μιλώ;
Ομίχλη κύκλωσε την έρημη γειτονιά μας.
Το φεγγάρι κρύβετε απόψε.
Ένα σύννεφο παίζει μαζί του.
Το κοροϊδεύει, το περιγελά.
Έτσι μου κρύβεσαι και συ.
Πίσω απ΄την κουρτίνα,
πίσω από τη βαριά πόρτα του εγώ σου.
Βρες το κλειδί, είμαι αυτό που αναζητούσες χρόνια.
Δεν σου ζητώ να μ΄ αγαπήσεις,
σου ζητώ να με αφήσεις να σ΄ αγαπώ.
Μην φοβάσαι...


Είναι κι απόψε η σιωπή
μια σκοτεινή αγκαλιά
νεράιδα που `χει μυστικά
και λόγια κλειδωμένα

Από την άκρη των ματιών
το δάκρυ μου κυλά
και καταλήγει αλμυρό
σε χείλη σφραγισμένα

Βρες το κλειδί
ν΄ ανοίξεις την καρδιά μου
μα μην τρομάξεις, μάτια μου
και φύγεις μακριά μου

Θ΄ αφήσω τώρα τη σιωπή
τη γλώσσα των ματιών
να πούνε όσα δεν μπορούν
τα χείλη δεν τολμάνε

Ν΄ ανοίξεις πόρτα και να μπεις
και να `σαι πυρκαγιά
και να μου λύσεις τα δεσμά
του χθες, που με πονάνε

Βρες το κλειδί
ν΄ ανοίξεις την καρδιά μου
μα μην τρομάξεις, μάτια μου
και φύγεις μακρυά μου.

Μουσική: Κώστας Χαριτάτος
Στίχοι: Γιώργος Κορδέλλας
Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός 

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Κεραυνός και αστραπή.


Έρημη θάλασσα, σαν βότσαλο πέφτεις.
Αφρούς και κύματα σηκώνεις.
Καράβι μπλε, καράβι ξύλινο,
ρίχνεσαι με ορμή στα βράχια.
Καταστρέφεσαι, μαζί σου και γω.
Σαν αεράκι δροσερό καθαρίζεις το βλέμμα μου,
μα τα μαλλιά μου μπλέκονται στο λαιμό σου.
Νιώθεις την γεύση του κρασιού μου,
γεύομαι τους χυμούς της αγάπης σου.
Μα μεθάμε, νιώθουμε ζαλισμένοι.
Έτσι αποκαμωμένοι και μόνοι.
Ξαπλωμένοι σε σκληρά κρεβάτια,
καταπίνουμε ο ένας τα δάκρυα του άλλου.
Μες την απέραντη λιακάδα του μυαλού μας,
εμείς κεραυνός κι αστραπή.


Πες μου ποιο χέρι στης μοίρας το χάρτη
Σκορπάει μελάνι
Και σβήνει λιμάνι, σβήνει ρότα, φάρους κι ακτή
Και ποιας πυξίδας η μαύρη λεπίδα
Θα δείξει ελπίδα
Μιας άγνωστης γης προσμονή

Κεραυνός κι αστραπή
Ξάφνου στ' ανήξερο καλοκαίρι
Η κακιά η στιγμή
Φίδι, σκορπιός, μαχαίρι
Στην καρδιά μου όρμησε να τη φαρμακώσει
Κεραυνό κι αστραπή
Ελπίζει πια η ζωή μας στο θαύμα
Άγγελο της χαράς και εκδικητή αντάμα
Τους ανθρώπους που χωρίσαν πάλι να ενώσει

Πες ποιος πλανήτης σαν μαύρος μαγνήτης
Μας εξουσιάζει και μας εκτροχιάζει
Τα όνειρά μας κλέβει κρυφά
Πες μου ποια δίνη μας κρύβει την πρύμνη
Σε ποια μαύρα βράχια
Στης μοίρας τα δίχτυα οδηγεί

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Στίχοι: Δημήτρης Φασουλάς
Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Εισιτήριο στην τσέπη σου.

Όταν δεν θα σου φτάνει η ψυχή και η αντοχή.
Όταν δεν θα κοιμάσαι στα αστέρια.
Όταν η φωτιά σου σε κάψει.
Όταν το πρωινό σου δεν θα έρχεται.
Όταν θα καρτερείς άσκοπα ένα καλοκαίρι.
Κι η θάλασσα θα σε παρασέρνει σε λάθος λιμάνι.
Κι η ζωή σου θα σου κλέβει τον χρόνο.
Όταν οι μουσικές σιγήσουν.
Θα γλιστρήσω στην τσέπη σου, θα γίνω ένα μικρό σ΄αγαπώ.
Και θα με κουβαλάς μέχρι να βρεις τον δρόμο σου ξανά.



Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ό,τι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Θα 'θελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική - Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός