Τα πιο μεγάλα πράγματα.

Το μέλλον είναι μακριά, το παρόν μην ξεχνάς.
Έτσι το χάσαμε προσπαθώντας να μεγαλώσουμε πιο γρήγορα.
Σκορπίσαμε το γέλιο μας και το πουλήσαμε για ένα δάκρυ.
Και χάσαμε την νιότη, και χάσαμε χρόνια.
Τα μπλεγμένα μαλλιά, τα άβαφα πρόσωπα.
Τα σχισμένα τζιν, τα μεταχειρισμένα ρούχα.
Τα βαριά παπούτσια, τα θολά βλέμματα.
Τα χάσαμε, τα αφήσαμε να φύγουν.
Και έτσι μην έχοντας το παρελθόν να νιώσουμε μονάχοι,
δεν νιώσαμε το τώρα στις φλέβες μας να καίει.
Και έτσι αγαπηθήκαμε δίχως μέλλον.

Τελικά,

σκορπάω τον εαυτό μου

σε πράγματα μικρά

Καρφώνω στο σταυρό μου

παλάμες και κορμιά

Βουτάω μες στις λάσπες,

σε βρώμικα νερά

Μα, τίποτα δε φτάνει

στη δόλια μου καρδιά

Τίποτα τελικά

Τα πιο μεγάλα πράγματα

τα έζησα μικρός

Τα όνειρά μου

φτάναν ως τ' αστερια

Κι όταν τις νύκτες έπεφτα,

για ύπνο μοναχός

Θυμόμουν διακοπές και καλοκαίρια, και καλοκαίρια

Τελικά,

σκορπάω τον εαυτό μου

σε πράγματα μικρά

Μα τίποτα δε φτάνει

στη δόλια μου καρδιά,

τίποτα τελικά

Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση: Γιώργος Αλουπογιάννης