Άσπρο περιστέρι.

Την σκέψη μου χάνω στο ζεστό απόγευμα.

Σ΄εκείνο το μικρό δωμάτιο με τις ξύλινες γρίλιες.
Με την μυρωδιά από τα πεύκα να μπλέκεται με την θάλασσα.
Δώσε μια χούφτα άμμο να την κρατήσω στο χέρι μου.
Να μου κάψει την λαχτάρα της φυγής.
Δώσε μου λίγα βότσαλα να τα βάλω στις τσέπες μου.
Να μου διώξουν το φόβο.
Δώσε μου λίγο αλμυρό αέρα.
Να μου φέρει πίσω εκείνα τα καλοκαίρια.

Όποιος πόνεσε μέσα στη ζωή

όποιος έκλαψε σαν μικρό παιδί

τώρα τίποτα πια δε σου ζητά

μόνο στ' όνειρο θα σ' αναζητά

Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά

μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά

άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό

κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ

Όταν σήκωσα το βαρύ σταυρό

μου παράγγειλες να 'ρθω να σε βρω

κι όταν δάκρυσα σαν την Παναγιά

ήταν άνοιξη και Πρωτομαγιά

Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά

μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά

άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό

κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη