Δίδυμα φεγγάρια.

Πότε θα σταματήσουμε να κλαίμε;
Τα δάκρυα δεν θα στεγνωνόσουν ποτέ.
Θα ζήσουμε και μεις μιαν Άνοιξη;
Ο Χειμώνας είναι πιο μεγάλος.
Υπάρχει για μας Θεός;
Έχουμε την θάλασσα.
Γιατί μ' αγαπάς;
Έτσι, δίχως λόγο.
Ποιος είναι ο εχθρός της αγάπης;
Η αγάπη δεν έχει εχθρούς.

Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο;
Γιατί να γλιτώσει; Δεν θα γλιτώσει...

Έτσι για να πω πως σε κέρδισα

θα `θελα μια φορά να σε πληγώσω

εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα

και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω

Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω

τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα

και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω

και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα

Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Έτσι για να πω πως σε κέρδισα

θα `θελα μια φορά να σε πληγώσω

εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα

και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο

Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω

με ένα φιλί μου θα σ’ αλλάξω την τροχιά

κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω

καινούριο πόθο θα σ’ ανάβω στην καρδιά

Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ’ τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Στίχοι: Κώστας Φασουλάς

Μουσική: Μάριος Τόκας

Εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος & Αλέκα Κανελλίδου