Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.
Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.
Δευτέρα 14 Μαΐου 2012
Ας ερχόσουν για λίγο.
Εκείνο το βράδυ μην ξανάρθεις.
Να νιώσω θέλω ζωντανή.
Να νιώσω την ψυχή σου παγωμένη,
αδειανό το μικρό μου κρεβάτι.
Την τυραννία σου να μου διαλύσει κάθε ελπίδα.
Η αγάπη όμως δεν έχει όρους και όρια.
Μην προσπαθείς να τα θέσεις, μην πας κόντρα στα θέλω της.
Γιατί πρώτος θα είσαι συ την επόμενη φορά που θα θελήσεις να τα σπάσεις.
Και η ζωή θα ξαναγυρίζει σε σένα,
ακράτητη και ακατανίκητη.
Μαζί με ένα γνώριμο τραγούδι, που νόμιζες πως είχες ξεχάσει.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.
καταπληκτικό τραγούδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει και μια πολύ καλή διασκευή από τον Φάμελλο.
Απογειώνει το κομμάτι μουσικά αλλά το υποβιβάζει φωνητικά..
Θα προτιμούσα τη μουσική άποψη του Φάμελλου με τη φωνή της Δανάης.
ναι, έχει βασικά διασκευαστεί από πολλούς...αλλά θα μείνω στην πρώτη εκτέλεση...δεν είμαι και τόσο φαν των διασκευών.
Διαγραφήαπό τα πιο όμορφα αγαπημένα μεσοπολεμικά τραγούδια...η Δανάη τραγουδούσε απλά και συνάμα τόσο αληθινά!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα κουκλίτσα...
Διαγραφή