Οι γυναίκες που ερωτεύονται.

Και έτσι μόνη θα σταθώ,
μπροστά σου σα να ήσουν κάποτε δικός μου.
Χωρίς να σου πω σ΄αγαπώ,
χωρίς να σου δείξω πόσο πόνεσα για σένα.
Έτσι κι αλλιώς πότε σου δεν ήθελες να νιώθω κάτι τόσο μεγάλο,
λες και η αγάπη είναι κάτι που το επιλέγεις,
κάτι που το διατάζεις να αρχίσει ή να σταματήσει.
Και έτσι θα σου πω το πιο μεγάλο ψέμα μου,
όταν σου έλεγα ΄΄καλή αντάμωση΄΄,
το μόνο που ήθελα να σου πω ήταν ΄΄αντίο΄΄.

Η αγάπη με αγάπη κουβεντιάζει μα η αγάπη 

που σου έδωσα γυρνά και με δικάζει.

Η αγάπη με αγάπη μεγαλώνει μα η αγάπη

που σου έδωσα γυρνά και με σκοτώνει.

Μη με ρωτάς γιατί μελαγχολώ στης μοναξιάς μου

τους βροχερούς χειμώνες, ίσως μάτια μου

στον κόσμο αυτό που ζω οι γυναίκες

που ερωτεύονται να μένουν πάντα μόνες.

Η αγάπη με αγάπη κουβεντιάζει μα η αγάπη 

που σου έδωσα φοβάμαι σε κουράζει.

Η αγάπη με αγάπη μεγαλώνει μα η αγάπη

που σου έδωσα γυρνά και με σκοτώνει.

Στίχοι: Ανδρέας Νεοφυτίδης

Μουσική: Μάριος Τόκας

Εκτέλεση: Αλέκα Κανελλίδου

Η φωτογραφία είναι από την Λίμνη Ευβοίας.