Πέρασε ο χρόνος μας δύσκολα και αδιάφορα.
Ο κόσμος μας συνθλίβεται και μικραίνει μέρα με την μέρα.
Η φτωχή μας αγκαλιά μένει άδεια,
τα μεγάλα μας όνειρα μας κοροϊδεύουν,
μας μιλάνε άσχημα και ταπεινωτικά.
Το κρασί μας δεν μέστωσε,
οι ελιές μας δεν κάρπισαν,
η θάλασσα δεν έφερε ποτέ ψάρια.
Μόνο τραγούδι ένιωσε τον πόνο μας
και οι νότες σου άγγιξαν την ψυχή μας.
Ακούστε το και ΕΔΩ
Φεύγουν τα χρόνια
και θυμίζει η τροχιά τους
σπίθες τη νύχτα
που τις σέρνει ο βοριάς
και το φορτίο τους
ξεχνουν στο πέρασμά τους
πάνω στους ώμους μας
στα φύλλα της καρδιάς
Η ζωή μας τελειώνει
καφενείο και ταβέρνα
η ζωή μας τελειώνει
μ'ήρωες του σινεμά
η ρουτίνα μας κερνάει
για να πιούμε άλλο ένα
απ'τα χρόνια μας που φεύγουν
γύρω μας ειρηνικά
τόσο απλά, τόσο ρηχά
τόσο συνηθισμένα.
Τα χρόνια αλλάζουν αριθμούς
και ταξιδεύουν
μα δεν αλλάζουνε
τα βάσανα για μας
και το φορτίο τους
αφήνουν όπως φεύγουν
πάνω στους ώμους μας
στα φύλλα της καρδιάς
Η ζωή μας τελειώνει
καφενείο και ταβέρνα
η ζωή μας τελειώνει
μ'ήρωες του σινεμά
η ρουτίνα μας κερνάει
για να πιούμε άλλο ένα
απ'τα χρόνια μας που φεύγουν
γύρω μας ειρηνικά
τόσο απλά, τόσο ρηχά
τόσο συνηθισμένα
Στίχοι: Δημήτρης Χατζηδιάκος
Μουσική: Δημήτρης Χατζηδιάκος
Εκτέλεση: Αθηναϊκή Κομπανία
Η φωτογραφία είναι από ποταμό Αγγίτη Δράμας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.