Κρύβομαι στο αντίο.

Ας παίξουμε κρυφτό πίσω απ΄τις λέξεις.
Ας στριμωχτούμε πίσω από το ψέμα.
Πίσω απ΄τα ονόματα να κρύψουμε το παρελθόν.
Πίσω απ΄τα τραγούδια τον πόθο.
Και πες ότι απλά είμαστε δυο γνωστοί.
Πως δεν χορέψαμε την ίδια νύχτα.
Ότι δεν ανατριχιάσαμε με τις ίδιες ιδέες.
Πως δεν με αγκάλιαζες στην βροχή.
Πως δεν κοιμηθήκαμε στα ίδια σεντόνια.
Ότι δεν δακρύσαμε στο αντίο.
Μόνο μην μου πεις πως δεν μ΄ αγάπησες, δεν θα το πιστέψω.

Θέλω τόσα να σου γράψω

πώς ν' αρχίσω και τι να ξεγράψω;

πόσα δε σου έχω πει.

Γράφω λέξεις, σβήνω σκέψεις

ίσως και να μην τ' αντέξεις

κι ας το έχεις φανταστεί.

Τώρα που σου είπα πως θα φύγω

το φοβάσαι να 'σαι μόνος

σ' άδειους τοίχους να μιλάς.

Θα μου πεις «θα φτιάξουν όλα, μείνε»

κι όχι πως με αγαπάς.

Δώσ' μου φωνή

να σου το πω

δώσ' μου ψυχή

να μην γυρίσω να σε δω

μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ

και κρύβομαι στο αντίο.

Δώσ' μου φωνή

δώσ' μου ψυχή

να μην γυρίσω να σε δω

μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ

και κρύβομαι στο αντίο

Στον καθρέφτη όταν κοιτάζω

με μισό πορτρέτο μοιάζω, τώρα

λείπει τ' άλλο μου μισό.

Πώς να φύγω απ' τη συνήθεια

όταν δε μπορώ να δω στ' αλήθεια

τον εαυτό μου μοναχό

δεν είσαι εδώ...

Δώσ' μου φωνή

να σου το πω

δώσ' μου ψυχή

να μη γυρίσω να σε δω

μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ

και κρύβομαι στ' αντίο.

Βάζω το κλειδί στην πόρτα

κι ας ανάβω όλα τα φώτα

είν' το σπίτι σκοτεινό.

Σκόρπιες λέξεις τώρα δεν μετράνε

σ' άδεια χρόνια απαντάνε

που γεμίσαμε κι οι δυο.

Φεύγω κι ας μου λες «θα φτιάξουν όλα»

φεύγω απ' όσα αγαπώ.

Δώσ' μου φωνή

να σου το πω

δώσ' μου ψυχή

να μη γυρίσω να σε δω

μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ

και κρύβομαι στ' αντίο.

Δώσ' μου φωνή

δώσ' μου ψυχή

να μη γυρίσω να σε δω

μαζί σου αφήνω ό,τι αγαπώ

και κρύβομαι στ' αντίο.

Φεύγω τώρα απ' τη συνήθεια

φεύγω και για μένα ζω στ' αλήθεια

φεύγω απ' όσα αγαπώ...

Στίχοι: Λήδα Ρουμάνη

Μουσική: Eva Amaral & Juan Aguirre

Εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη