Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Ραντεβού στην εθνική.

Πίσω στο παλιό όνειρο,
πίσω στις παλιές στιγμές.
Που βαραίνουν και πονάν την κουρασμένη μου σκέψη.
Πίσω στη ελευθερία,
πίσω στην ξενοιασιά.
Που διαλύουν το κουρασμένο μου κορμί.
Πίσω στην αφθονία,
πίσω στο όλα.
Που αδειάζουν την αφιλόξενη ψυχή μου.
Πίσω στην δημιουργία,
πίσω στην ομορφιά.
Που με έκαναν ένα άλλο άνθρωπο,
πιο τίμιο, πιο καλύτερο, πιο πλούσιο.
Ραντεβού σου δίνω μαζί με όλα αυτά για να χτίσουμε ξανά το μέλλον.
Αφού να αγαπάμε δεν ξεχάσαμε ακόμα.


Πάει καιρός που λείπεις
κι όλα είναι χαμένα
φυγαν τα καραβιά,
φυγαν και τα τρένα
μα θα ρθεις πάλι κάποιο πρωινό
με ένα φως από τα περασμένα.

Το χαμόγελο σου
πάλι θ' αντικρίσω
και το βάδισμα που
θα σε φέρει πίσω
και ο ήλιος θα είναι ακόμα ποιο ζεστός
και τα χρώματα ποιο ωραία στη θωριά σου.

Κι όπως θα κυλάνε
οι τροχοί στο δρόμο
στο καθρέφτισμα του
δυο ματάκια μόνο
θα μου δείξουν πλάι στη θάλασσα να βγω
και να νιώσω από την αρχή το άγγιγμα σου.

Θέλω να σαι στη παλιά εθνική
με ένα φόρεμα λευκό
ν' ανεμίζει στη στροφή για να σε δω
καλοκαίρι να φανεί.

Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση: Βασίλης Καζούλης

4 σχόλια:

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.