Θέλω να είμαι η μουσική.

Αυτός είναι ο θόρυβος που πότε δεν άκουγες.

Ο ήχος της ραγισμένης μου καρδιάς.

Που εξακολουθείς να πετάς και να πατάς.

Ένα μηδέν για σένα.

Μια υπόσχεση που ποτέ δεν κράτησες.

Ένα τίποτα στην μεγάλη σου αγκαλιά.

Μερικές μέρες πάθους και έρωτα.

Χωρίς Σαββατοκύριακα και γιορτές.

Με δανεικές ματιές και σκέψεις.

Πικρά φιλιά με ενοχές.

Γιατί ποτέ δεν ένιωσες εκείνο το σ΄αγαπώ.

Γιατί ποτέ δεν άκουσες τον ήχο της μουσικής του.

Δεν θέλω να ’μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός 

ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ’ τον πάτο

ούτε με νοιάζει αν θα με πνίξει η φυλακή σου.

Δεν θέλω να ’μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός

Ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει πάει παρακάτω

ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου.

Θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μαζί σου

σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου

να γίνω αέρας και να ’ρθω να κλαίω στην αυλή σου

σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου.

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας

Μουσική: Νίκος Βελιώτης

Εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας