Βρέχει στη φτωχογειτονιά.

Μπλέκοντας την ματαιότητα αυτού του κόσμου με το μεγαλείο του έρωτα.
Αυτή η ανάρτηση για τον Τάσο Λειβαδίτη (20 Απριλίου 1922 -30 Οκτωβρίου 1988).

Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου...
Δινόσουνα ολάκερη
και δεν κράταγες για τον εαυτό σου
παρά μόνο την έγνοια
αν ολάκερη έχεις δοθεί...
Όλα μπορούσανε να γίνουνε
στον κόσμο αγάπη μου
τότε που μου χαμογελούσες...
Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου
αγαπημένη μου...
Μα και τι να πει κανείς...
Όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός
και τα μάτια σου τόσο μεγάλα..
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου
έζησα όλη τη ζωή...
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα
και τότε όλα τα βράδια
κι όλα τα τραγούδια θά 'ναι δικά μας...
Θά 'θελα να φωνάξω τ'ονομά σου,αγάπη,
μ' όλη μου τη δύναμη...
Να το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο,
καμιά ελπίδα να μη πεθάνει...
Θε μου πόσο ήταν όμορφη
σαν ένα φωτισμένο δέντρο
μια παλιά νύχτα των Χριστουγέννων
Συχώρα με, αγάπη μου,
που ζούσα πριν να σε γνωρίσω...
Μισώ τα μάτια μου,
που πια δεν καθρεφτίζουν το χαμόγελό σου..
Θα σ' ακούω σαν τον τυφλό που κλαίει,
ακούγοντας μακριά τη βουή μιας μεγάλης γιορτής
σ' αναζητάω σαν τον τυφλό,
που ψάχνει να βρει το πόμολο της πόρτας
σ'ενα σπίτι που' πιασε φωτιά,
α, για να γεννηθείς εσύ
κι εγώ για να σε συναντήσω
γι αυτό έγινε ο κόσμος...
Κι εσύ, αγαπημένη, όταν με διώχνεις,
κλείνεις έξω απ' την πόρτα σου
έναν ολάκερο πικραμένο κόσμο..
Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον,
είμαστε κιόλας νεκροί...
Αν βρουν έναν άνθρωπο νεκρό
έξω απ' την πόρτα σου,
εσύ θα ξέρεις,
πως πέθανε σφαγμένος
απ' τα μαχαίρια του φιλιού,
που ονειρευότανε για σένα...
Ποδοπάτησε με,
να έχω τουλάχιστον την ευτυχία
να μ'αγγίζεις...
Τάσος Λειβαδίτης (Συγχώρα με, αγάπη μου)

Μικρά κι ανήλιαγα στενά

και σπίτια χαμηλά μου

βρέχει στη φτωχογειτονιά

βρέχει και στην καρδιά μου

Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά

άναψες τον καημό μου

είσαι μικρός και δε χωράς

τον αναστεναγμό μου

Οι συμφορές αμέτρητες

δεν έχει ο κόσμος άλλες

φεύγουν οι μέρες μου βαριά

σαν της βροχής τις στάλες

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης 

Don't Know Any Better.

Ποια είναι η δικαιολογία να μην επιτρέψεις;
Να μη χαθείς στις νότες και στη φωνή μου.
Όταν η ψυχή σφίγγετε και μένει μόνη, κατάμονη.
Και συ απών. Και συ μακρυά.
Τόσο σκληρά, όσο αδιάφορα.

Θα ήθελα να ήμουν πέτρα,
νερό της βροχής,
αέρας παγωμένος.
Απρόσιτη, νωχελική, ξένη.
Ούτε μια λέξη να μη δεχτώ,
ούτε ένα σ' αγαπώ,
ούτε ένα δάκρυ.

Πως αντέχεις τις νύχτες μακρυά μου;

Well I'm coming home again 

on a future missing plane 

and there's water on the window 

a message in the rain

Just when I thought all was lost 

nothing could describe it 

If you' re fighting for a cause

nobody should hide it

Here's my excuse, here's my excuse

and I don't know any better

who do you lose, who do you lose 

when you don't know any better 

Well I'm driving home again

try to lose the pain she gain

and the radio explains 

someone else just took my place 

Here's my excuse, here's my excuse

and I don't know any better 

Falling for you, falling for you

cause I don't know any better

You think we are all the same..

You think I'll never change..

Oh yeah

Δημιουργοί - Εκτέλεση: Puressence

Drive.

Οδήγησε μακρυά από τις έγνοιες, τον πόνο, τη μιζέρια.
Φύγε, πέτα, εξελίξου.
Μα μη ξεχάσεις πίσω την αγάπη.
Μόνο με αυτή θα βρεις τον δρόμο να επιστρέψεις.

Who's gonna tell you when, 

It's too late, 

Who's gonna tell you things, 

Aren't so great. 

You can't go on, thinkin', 

Nothings' wrong, but bye, 

Who's gonna drive you home, 

Tonight.? 

Who's gonna pick you up, 

When You fall? 

Who's gonna hang it up, 

When you call? 

Who's gonna pay attention, 

To your dreams? 

And who's gonna plug their ears, 

When you scream? 

You can't go on, thinkin' 

Nothings wrong, but bye, 

(who's gonna drive you) 

(who's gonna drive you) 

Who's gonna drive you home, tonight? 

(who's gonna drive you home) 

(bye baby) 

(bye baby) 

(bye baby) 

(bye baby) 

Who's gonna hold you down, 

When you shake? 

Who's gonna come around, 

When you break? 

You can't go on, thinkin', 

Nothin's wrong, but bye, 

(Who's gonna drive you) 

(who's gonna drive you) 

Who's gonna drive you home, tonight? 

(who's gonna drive you home) 

Oh, you know you can't go on, thinkin', 

Nothin's wrong, 

(Who's gonna drive you) 

(Who's gonna drive you home) 

Who's gonna drive you home, tonight? 

(bye baby) 

(bye baby) 

(bye baby)

Δημιουργος:  Ric Ocasek

Εκτελεση: The Cars

Στην πηγή μια κοπέλα.

Μια φορά ένας φίλος ταξίδεψε πολύ μακρυά.
Να βρει ένα άνθρωπό που αγαπούσε.
Να βρει το σύντροφό του.
Στη ζωή, στην αγάπη, στη φιλία.
Ταξίδεψε σε μέρη δύσκολα και άγνωστα
Είδε πολύ κόσμο, γνώρισε ανθρώπους.
Καλούς, κακούς, αδιάφορους.
Περάσαν μήνες, ίσως και χρόνια.
Μα η σκέψη του ήταν πάντα η ίδια.
Μέχρι που συνάντησε στο τέλος αυτόν που αναζητούσε.
Τα χέρια τους ήταν κουρασμένα,
τα μαλλιά τους λευκά,
τα μάτια τους θολά και υγρά.
Τα λόγια τους λίγα.
Μα ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Ούτε μια μέρα από τις βόλτες τους,
ούτε μια στιγμή από τις κοινές στους σκέψεις.
Αγκαλιάστηκαν και πέθαναν μαζί.

Φίλε μου αν με βοηθάς

όπως πάντα

πάρε τούτη την καρδιά

πάρε δύο τριαντάφυλλα

και περπάτα

Βλέπεις κείνο το βουνό

που τα δέντρα

φτάνουν ως τον ουρανό

τραγουδάνε τα πουλιά

νύχτα μέρα

Στην πηγή μια κοπέλα θα βρεις

και θα της πεις

στα μαλλιά της κόκκινα άνθη να φορεί

την καρδιά μου να χει στο στήθος της

στην πηγή να προσμένει

Απ’ τα ρούχα τα καλά, 

θα διαλέξω

κείνα τα πιο όμορφα

και στεφάνι πράσινο

θα της πλέξω

Θέ ν ανέβω στο βουνό

με μια αχτίδα

το στεφάνι να φορώ

της πηγής νερό να πιω

μες τα φύλλα

Κι αν τα χέρια της τα λευκά

με χαϊδέψουνε

και αν τα χείλη μου

στα φιλιά της αντέξουνε

τ’ όνειρο μου θα βγει αληθινό

στο βουνό θε να μείνω

φίλε μου σ’ ευχαριστώ κει θα μείνω.

Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση: Poll

If You Think You Know How To Love Me.

Πάντα το ξέραμε ότι βαδίζουμε στην άγρια πλευρά.
Μη στεναχωριέσαι. Ευτυχώς.
Απλά η αγάπη θα μας δώσει δύναμη να το ζήσουμε.
Θα μας δείξει το δρόμο.
Και αν πεθάνουμε θα πούμε ότι τουλάχιστον πεθάναμε από αγάπη.
Και θα ζήσουμε για πάντα.

A breathless drive on a downtown street,

A motor-bike ride in the midday heat,

The dust that hung from the desert skies,

Run though we'd run it still burned our eyes,

Oh yes we may walk on the wild wild side of life,

And our movements traced by a stranger close by your side,

And in the shadows of a promise you can take my hand,

And show me a way to understand.

So if you think you know how to love me,

And you think you know what I need,

And if you really really want me to stay,

You've got to lead the way,

Yes if you think you know how to love me,

And you think you can stand by me,

And if you really really want me to stay,

You've got to lead the way.

A reckless nite in a nameless town,

Then we moved out of sight with a silent sound,

A beach that wept with deserted waves,

That's where we slept knowing we'd be safe,

Now you may think you can walk on the wild, wild side with me,

But there's a lot I can learn and a lot that I've yet to see,

You know you've got my life lying in your hands,

It's up to you to make me understand.

So if you think you know how to love me,

And you think you know what I need,

And if you really really want me to stay,

You've got to lead the way,

Yes if you think you know how to love me,

And you think you can stand by me,

And if you really really want me to stay,

You've got to lead the way

Δημιουργοί - Εκτέλεση: Smokie

Αυτό που μια φορά συμβαίνει.

Ζήσε της γης το ξεκίνημα,
του ήλιου το τελείωμα,
του έρωτα το μαρτύριο,
της αγάπης τη λύτρωση.
Ζήσε τον πρωινό καφέ,
ένα χέρι πάνω στο ώμο σου,
ένα μήνυμα από ένα φίλο,
της μητέρας το φιλί.
Ζήσε αυτό που μια φορά συμβαίνει.
Ζήσε τη ζωή...

Καλημέρα σε όλους σας!

Μπορεί να άλλαξες ματιά, 

μπορεί να ντύνεσαι αλλιώς, 

μα η μορφή δε με γελά

μέσα σου είσαι πάντα αυτός.

Αυτός που αγάπησα με μια

αυτός που έμεινα εκεί.

Κι αν με κοιτάζεις σοβαρά

μέσα σου τρέχει ένα παιδί

Ζήσε αυτό που μια φορά συμβαίνει!

Ζήσε αυτό το χτύπο που ανεβαίνει! 

Τώρα και πλυμηρίζει όλο το σώμα

πάντα νικάμε στο τέλος εμείς

οι ευαίσθητοι της γης!

Κι αν είναι λίγη η χαρά, 

κι αν είναι λίγος ο ουρανός, 

κοίτα, ο άνθρωπος γυρνά

πάντα το βλέμμα προς το φως!

Κάνε την κίνηση λοιπόν

να γίνουν όλα αληθινά, 

δες το μεγάλο μας κενό

πως το γεμίζει μια αγκαλιά!

Μπορεί να άλλαξες ματιά, 

μπορεί να ντύνεσαι αλλιώς, 

μα η μορφή δε με γελά

μέσα σου είσαι πάντα αυτός.

Κάνε την κίνηση λοιπόν

να γίνουν όλα αληθινά, 

δες το μεγάλο μας κένο

πως το γεμίζει μια αγκαλιά!

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης

Μουσική: Bertrand Soulier

Εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Και η αρχική εκτέλεση εξίσου όμορφη.

Η φωτογραφία είναι από την Κοιλάδα Αγίων Ανάργυρων Σερρών.

Υou are my love.

Με λόγια απλά.
Δυο λέξεις, δυο ανάσες.
Πράγματα που δεν καταλαβαίνουν πια οι άνθρωποι.
Που δεν δίνουν σημασία.
Είσαι η αγάπη μου.
Εσύ, ζωή μου...

You are my love

You are the one that I adore

You are my love

You are what I have waited for.

Oh, you are my love

You are my day

You changed my Winter into spring

You came my way and then my

heart began to sing

Oh, you are my love

Times were getting lonely

I was thinking only

Yesterday about the friends I thought I had

But no-one ever came to call on

They weren't around to close the door on

Find more similar lyrics on http://mp3lyrics.com/bkZ

Never thought that things would get that way

You are my love

You are the one I'll always need

You are my love

For you I'd get down on my knees.

Oh, you are my love

You are my love (Times were getting lonely)

You are the one that I adore

(I was thinking only)

You are my love (Yesterday

about the friends)

You are the one what I have

waited for (who used

to call on me)

Oh, you are my love

Δημιουργοί - Εκτέλεση:  Liverpool Express