Μη με ρωτάς.

Επανέρχομαι μετά από καιρό με δύο υπέροχες δημιουργίες.

Για λίγο καιρό θα αλλάξουμε την συνηθισμένη ροή του blog και θα θυμηθούμε ποιήματα Ελλήνων και ξένων δημιουργών, συνοδευμένα με αγαπημένα τραγούδια.

Να είστε όλοι καλά.

Χαμένα πάνε εντελώς τα λόγια των δακρύων.
Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει
έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.
Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό
του ανώφελου.
Σιγά σιγά να ξαναβρεί το λέγειν της η μνήμη
να δίνει ωραίες συμβουλές μακροζωίας
σε ό,τι έχει πεθάνει.

Ας σταθούμε στο πλευρό ετούτης της μικρής
φωτογραφίας
που είναι ακόμα στον ανθό του μέλλοντός της:
νέοι ανώφελα λιγάκι αγκαλιασμένοι
ενώπιον ανωνύμως ευθυμούσης παραλίας.
Ναύπλιο Εύβοια Σκόπελος;
Θα πεις
και πού δεν ήταν τότε θάλασσα.
Κική Δημουλά - Κονιάκ μηδέν αστέρων

Τα πολυβόλα σωπάσαν

Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν

Ένας βοριάς παγωμένος

Σαρώνει την έρημη γη

Στρατιώτες έρχονται

Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν

Κι εσύ ησυχάζεις

Το δάχτυλο βάζεις

Να βρεις την πληγή

Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι

Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς,μη με ρωτάς

Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι

μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς

Στην πολιτεία βραδιάζει

Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει

Ένα καμιόνι φορτώνει

Και κόβει στα δυο τη σιγή ...

Περιπολία στους δρόμους

Και κάποια φωνή που διατάζει

Κι εσύ ησυχάζεις

Το δάχτυλο βάζεις

Να βρεις την πληγή ...

Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι

Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς

Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι

Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος