Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.
Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.
Αυτά τα λόγια δεν είναι για σένα,
αυτό το μαύρο που ξοδεύω δεν είναι για σένα.
Αυτό το μυαλό, αυτές οι σκέψεις,
αυτός ο πονοκέφαλος δεν είναι για σένα.
Αυτή η διαδρομή, αυτή η επιστροφή,
αυτό το συγνώμη δεν είναι για σένα.
Αυτό το σώμα, αυτά τα χέρια,
αυτή η ηδονή δεν είναι για σένα.
Δεν γράφω για σένα,
δεν κλαίω για σένα,
δεν νιώθω για σένα.
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.
τι περίεργο... δεν είναι για σένα.. και όλο για σένα μιλάει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά... είναι να μην κολλήσεις....
ΔιαγραφήΚαληνύχτα.