Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Γράμμα στον κύριο Γκάτσο.

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ.
Όλα μες το μυαλό μου στριμωγμένα.
Σαν ένα όνειρο γλυκό που ξύπνησα απότομα.
Σαν ένα δάκρυ μόνο για μένα.
Οι λέξεις, το άγγιγμα, τα βλέμματα.
Και το αντίο που είπαμε μαζί.
Και αντάμωση που προσμένω.
Όλα κύριε Νίκο μαζί σου τα θυμάμαι,
μαζί σου τα ξεχνώ,
μαζί σου τα περιμένω.


Το σπασμένο βιολί του κόσμου ακόμα ουρλιάζει
Στα νωπά σπαρμένα χωράφια η μέρα χαράζει
Φαντάροι χορεύουν τις νύχτες σε άδειες ταβέρνες
Δελφίνια στο πέλαγο μόνα, νεράκι στις στέρνες
Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο,κανείς δε μιλάει
Την ʼνοιξη όλοι προσμένουν
Κι αυτή προσπερνάει

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ
Όπως τα άφησες εσύ κι όπως τα ξέρεις
Από της λύπης τον καιρό
Κι όταν γυρίσεις και σε δω
Μέσα στη στάμνα τη χρυσή νερό να φέρεις
Της λησμονιάς πικρό νερό

Το πιστό σκυλί της Ιθάκης στα πόδια σου κλαίει
Και η καλή, παλιά Περσεφόνη τραγούδια σου λέει
Η φωτιά πληγή που σε καίει ,δε λέει να γιάνει
Το πικρό το όνειρο φταίει του αδελφού Μακρυγιάννη
Πόσο ακόμα ραγιάδες η Κρήτη κι η Μάνη
Σκοτεινές μαυροφόρες, μανάδες στου Οδυσσέα το χάνι

Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

8 σχόλια:

  1. Που να ναι ο Γκατσος πετουνια μου, ετσι να γραψει στιχους για να μας αγγιξει? Τωρα που ειναι ολα τοσο δυσκολα και η χωρα διαλυεται μαζι με τους ανθρωπους της? Που να ναι οι ποιητες τωρα που τους χρειαζομαστε τοσο πολυ?

    Που ειναι οι ποιητηες τωρα που η γραφη τους θα ηταν αντιδοτο στην μιζερια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ είναι γλυκό μου... όλοι. Δεν έφυγαν πότε. Απλά εμείς δεν τους θυμόμαστε. Σ΄ευχαριστώ που μου τον θύμησες.
      Καλημέρα.

      Διαγραφή
  2. Αγαπημένος στιχουργός ποιητής.
    Είναι άραγε όλα εδώ, όπως τα άφησε και όπως τα ήξερε, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΙΚΟΣ?
    Η το μόνο που έμεινε είναι το πόσο ακόμα ραγιάδες.
    Καλό ξημέρομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί κάποια πράγματα να είναι όντως ακόμα εδώ. Αλλά δεν τα βλέπουμε. Νομίζουμε ότι τα χάσαμε. Για αυτό υπάρχει η τέχνη για να μας το θυμίζει.
      Καλημέρα.

      Διαγραφή
  3. το τραγουδι που διαλεξες σημερα δημιουργει εντονα συναισθηματα και ειναι εξαιρετικη η επιλογη σου,εγω το εντυσα με ενα αλλο βιντεο.
    http://stokalokaistodiaolo.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.