Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Ας χαθείς.

Σε περίμενα, σε έψαχνα, σε αναζητούσα.
Σε 'κείνο το στενό, σε 'κείνο το υπόγειο.
Έφευγες, έτρεχες, με αγνοούσες.
Και η μέρα πάντα υγρή και δροσερή.
Και η νύχτα ανυπόφορη και μόνη.
Κάθε μέρα και μια ελπίδα.
Κάθε νύχτα και μια απογοήτευση.
Γιατί η αγάπη δεν επιβάλλεται.
Αλλά μπορεί να απορρίπτεται.
Να πατιέται, να βασανίζεται, να ταπεινώνεται.
Αλλά να ρίχνεται πιο δυνατή και αδυσώπητη.
Για να ΄ρθει η δική μου όμορφη νύχτα.
Με το βλέμμα σου καρφωμένο πάνω μου.
Σαν τότε που το μυαλό μου ζητιάνευε μια λέξη.
Που την είπες αργά, πολύ αργά...


Μες στα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ' τη φυλακή μου να με πας
Να μ' αγγίζει ο αέρας,
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς.
Να κουρνιάζω στο πλευρό σου,
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις.
Ν' ακουστεί το όνομά μου
κι εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ' το κρίμα της ψυχής.
Να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ' όνειρό μου να το δεις.
Ας ερχόταν ένα βράδυ
να 'χε φως κι όχι σκοτάδι να το ζεις.
Να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Του μυαλού μου οι εικόνες
να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής.
Να μην έχω να θυμάμαι όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς.
Να μην ξέρω πια τι κάνεις,
άλλο να μη με πικράνεις, δεν μπορώ.
Δεν μπορώ να σε κοιτάζω και στα λόγια να μη βάζω σ' αγαπώ.

Στίχοι: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

4 σχόλια:

  1. Ξερεις τι σκεφτομαι πετουνια μου? Οτι και αν ακομα λεμε τα πραγματα πολυ αργα, ακομα και τοτε εχουν την αρχικη τους αξια. Πονανε λιγο παραπανω και μας κανουν και στεναχωριομαστε αλλα τι να κανουμε. Τουλαχιστον λεμε "σ'αγαπω" οπως θα το λεγαμε οταν ηταν ο καιρος.

    Φιλια πολλα πετουνια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σ΄αγαπώ έχει αξία όπως και να ειπωθεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Δεν μειώνεται, δεν απαξιώνεται, δεν αλλοιώνεται και προπαντός δεν έχει γιατί.
      Και όσο ψάχνεις το γιατί τότε θα είναι πολύ αργά.
      Σε φιλώ γλυκά.
      Καλημέρα.

      Διαγραφή
  2. υπέροχο το ποιήμα σου αγαπητή Μαρία Νι!!!
    .... έτσι είναι η αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.