Μπορεί να μην χωρά στο νου σου.
Να σου φυλακίζει την σκέψη κάθε βράδυ.
Να είναι ένας γλυκός Γολγοθάς.
Να σου στερεί τα όνειρα, να σου στερεί την χαρά.
Αλλά εσύ να νιώθεις απέραντη ευτυχία
Να σου καίει τα δάχτυλα.
Να σου στριμώχνει το αλλοπρόσαλλο μυαλό σου.
Να σου κλείνει τα μάτια και το στόμα
Αλλά να παρακαλάς να μείνει τόσο έντονο.
Να ελπίζεις να κρατήσει για πάντα.
Να σε ζωντανεύει, να σε αγριεύει, να σε πεθαίνει.
Γιατί η σπίθα αυτή είναι τόσο δροσερή,
που σε κάνεις να την αποζητάς για να σε κάψει.
Να σου φυλακίζει την σκέψη κάθε βράδυ.
Να είναι ένας γλυκός Γολγοθάς.
Να σου στερεί τα όνειρα, να σου στερεί την χαρά.
Αλλά εσύ να νιώθεις απέραντη ευτυχία
Να σου καίει τα δάχτυλα.
Να σου στριμώχνει το αλλοπρόσαλλο μυαλό σου.
Να σου κλείνει τα μάτια και το στόμα
Αλλά να παρακαλάς να μείνει τόσο έντονο.
Να ελπίζεις να κρατήσει για πάντα.
Να σε ζωντανεύει, να σε αγριεύει, να σε πεθαίνει.
Γιατί η σπίθα αυτή είναι τόσο δροσερή,
που σε κάνεις να την αποζητάς για να σε κάψει.
Ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ
έμαθα την αγάπη σου να ζω
κρατιέμαι απ’ του ονείρου μου την άκρη
κι έξω από την αλήθεια
μέσα στα παραμύθια σου πετώ
Κι έχεις τον τρόπο
να με τρελαίνεις
να με σκοτώνεις
να μ’ ανασταίνεις
και σαν σκιά
σ’ ότι κι αν κάνεις
μαζί με παίρνεις
Kι έχεις τον τρόπο
να με τρελαίνεις
να με σκοτώνεις
να μ’ ανασταίνεις
και σαν μωρό
στις αμαρτίες σου σ’ ακολουθώ
Τη μια βλέπω σωστά την άλλη λάθος
και πέφτω απ’ τη λύπη στη χαρά
η φυλακή μου έγινε το πάθος
η δύναμή μου όλη
χάνεται στη δική σου αγκαλιά
Στίχοι: Γιάννης Μπαγουλής
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Εκτέλεση: Γιάννης Σαββιδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.