Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.
Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.
Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014
Rain.
Πόσο βαθιά εισχωρεί η βροχή στις ζωές των ανθρώπων.
Ξεπλένει μελαγχολικά τις αμαρτίες τους,
ανοίγει δρόμους για γυρισμούς,
δένει την γη με τον ουρανό,
το σώμα με την σκέψη.
Μα ο ήλιος ο πρωινός αλλάζει ξανά τις διαθέσεις,
επαναφέρει τους εγωισμούς και τις μικροπρέπειες,
ξεχνώντας κάθε σταγόνα, κάθε δάκρυ.
Και έτσι θα πορεύονται στην μοναξιά οι άνθρωποι,
με βροχές να τους θυμίζουν την αγάπη
και ήλιους για να την λησμονούν.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.
Νομίζω πως η βροχή, καθαρίζει και ποτίζει, μόνο όσα ή όσους την δέχονται ή είναι έτοιμοι να την δεχτούν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
... αλλιώς ο ήλιος θα τους κάνει πάλι να ξεχάσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα.
Καταπληκτίκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!
Διαγραφή