Δεν έχω διεύθυνση.

Του ήλιου οι αχτίδες χρωματίζουν τα σύννεφα,

λούζουν τα εργοστάσια,

μακρυά,
πίσω από τα δέντρα, πίσω από τη ζωή μας,

πίσω από τις πολύβουες μηχανές που ακούραστα κουράζουν τους ανθρώπους.

Μετά την βροχή, μετά την εξομολόγηση, μετά την αλήθεια.

Στο τέλος ενός δρόμου άγνωστου και μικρού,

μια πόρτα δίχως αριθμό, ένα δάσος χωρίς ελπίδα.
Ζωές μόνες και έρημες,
διαμελισμενες σε χώματα και χρώματα,
πέτρες και κορμούς.
Στοιβαγμένες σε ξύλινους φράχτες δίχως μνήμη και πατρίδα.
Ζωές αθώες και ενοχικές,
άσπιλες και αμαρτωλές,
αναζητούν την διεύθυνση που τους αξίζει.

Τι να με θέλεις; έμαθα πως με γυρεύεις

Ότι με ψάχνεις στα μπαράκια τα παλιά.

Τι να με θέλεις; τώρα που άρχισες να βγαίνεις

αργά απ'το σώμα μου και βασανιστικά.

Τι να με θέλεις; έμαθα πως επιμένεις

κάτι σπουδαίο για τους δυο μας να μου πεις.

Τι να με θέλεις; τώρα ότι και να θέλεις

δεν θα το βρεις γιατί ποτέ δεν θα βρεις.

Δεν έχω διεύθυνση,δεν έχω κινητό

δεν έχω στέκι σταθερό,δεν έχω μνήμη.

Τα σβησα όλα απ'το δίσκο το σκληρό

κι είπα αντίο σ'ένα όνειρο που σβήνει.

Τι να με θέλεις; έμαθα πως έχεις βάλει

γνωστούς και φίλους για να μάθεις πως περνώ.

Τι να με θέλεις; άρχισα να βγαίνω πάλι

να ξενυχτάω,να φλερτάρω και να ζω.

Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος

Μουσική: Γιώργος Παπαδόπουλος

Εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου