Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω.

Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι για παράδειγμα στις τέσσερις το απόγευμα, από τις τρεις θ' αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ' ανησυχώ. Θα ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της...
(Μικρός Πρίγκιπας - Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ)

Μην σκαλώνετε σε ανθρώπους που δεν υπολόγισαν και δεν εκτίμησαν ποτέ την χαρά της αναμονής σας. Δε την αξίζουν. Ούτε τη χαρά σας, ούτε την αναμονή σας.


Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή
Πίσω απ’ τα μάτια, πίσω απ’ της ζωής το βέλο
κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω
νεροποντή που περιμένω μια ζωή
Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να ουρλιάξει
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
μέχρι τον ήλιο ν’ ανεβεί και να τον κάψει
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ’ το ποτό
απ’ το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σαν χιόνι
κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό
Γιατί δεν έρχεσαι

Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να μας πνίξει
σ’ ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
Ο, τι δε γίναμε ποτέ να μην το δείξει
Να `ναι γιορτή, την αγκαλιά της να ανοίξει
στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Απ’ της ψυχής μου το ιερό
ως της ζωής μου το μπουρδέλο
χτίσε μια γέφυρα να πάω και να `ρθω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης 

8 σχόλια:

  1. Ένα από τα πιο αγαπημένα μου αποσπάσματα ever!
    Με τόσο απλά λόγια ...τόση αλήθεια!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και υποτίθεται ότι είναι από ένα παιδικό βιβλίο.
      Μα τόσο ταιριαστό για όλους.
      Καλημέρα.

      Διαγραφή
  2. Δυστυχώς εμένα μου πήρε περίπου 3 χρόνια για να το συνειδητοποιήσω και να ξεκολλήσω και αυτό πάλι έγινε μετά από 5 κατάγματα.
    Καμιά φορά εμείς οι άνθρωποι κολλάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμιά φορά δεν είναι τόσο ο έρωτας. Κάποιοι άνθρωποι μας γίνονται εμμονή και δεν μπορούμε να τους βγάλουμε από την ζωή μας.
      Καλή δύναμη.
      Καλώς ήρθες.

      Διαγραφή
  3. "...που δεν υπολόγισαν και δεν εκτίμησαν ποτέ την χαρά της αναμονής σας..."
    Άσχημη κατάσταση, μόνο όποιος την έζησε και την ξεπέρασε μπορεί να καταλάβει...
    Το μόνο σίγουρο είναι ότι: "Δε την αξίζουν. Ούτε τη χαρά μας, ούτε την αναμονή μας"
    Αγαπημένο τραγούδι !!!

    (μ' αρέσει πολύ και η επανεκτέλεση μαζί με τον Μάλαμα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τεράστιο κομμάτι,πόσες φορές έχω χτυπηθεί όταν το ακούω!
    Μου αρέσει από Μάλαμα και Αλκίνοο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.