Πολλοί ξενύχτησαν στην αλήθεια τους,
περπάτησαν πλάι στο ψέμα τους, μαζί με την μοναξιά τους.
Πολλοί πέρασαν ποτάμια και πέλαγα λύπης,
ερήμους σκέψεων χωρίς λόγια, χωρίς ένα χέρι φιλικό.
Πολλοί έκλαψαν, πολλοί ένιωσαν στο δέρμα τους την φωτιά.
Πολλοί πόθησαν, πολλοί αγάπησαν.
Μα λίγοι τόλμησαν, λίγοι προσπάθησαν...
Σε είδα χαμένη να γυρνάς
στους δρόμους και να ψάχνεις για τη λήθη
τσιγάρο το φεγγάρι να κερνάς
μικρή νεράιδα δίχως παραμύθι
Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να ‘μαι το παραμύθι σου
Μάγισσες καίνε τα ραβδιά
χορεύοντας στη μέση του χειμώνα
κι εσύ γυρεύεις πρίγκιπες
σε τούτο τον παράξενο αιώνα
Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να ‘μαι το παραμύθι σου
Δίνεις παράσταση λοιπόν
με ρόλους που ονειρεύτηκες να ζήσεις
μετράς μες στου καθρέφτη το παρόν
σημάδια που δεν πρόλαβες να κρύψεις
Κι ας μείνει η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να ‘μαι το παραμύθι σου
Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.