Για τους φίλους του ιστολογίου αυτού ενημερώνω ότι στο άλλο μου ιστολόγιο ξεκίνησα ένα παιχνίδι φωτογραφίας.
Πάντα μου άρεσε η φωτογραφία. Περισσότερο από το βίντεο. Νομίζω ότι μια φωτογραφία μπορεί να εκφράσει περισσότερα συναισθήματα από ένα πλάνο. Με γοητεύει το ψάξιμο της λήψης, η σύλληψη της ιδέας και η μετέπειτα επεξεργασία της εικόνας.
Οι φωτογραφίες μπορούν να κρατήσουν μέσα τους πόνο, αγάπη, χαρά, όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά πάνω από όλα την ιστορία. Ο τρόπος που μιλάει μια φωτογραφία και σου διηγείται μια ιστορία, ένα γεγονός είναι μοναδικός.
Το πιο σημαντικό όμως από όλα, η αρχή όλου αυτού του υπέροχου ταξιδιού είναι να προλάβεις, να δεις ή να βρεις την στιγμή. Και αυτό είναι το γοητευτικό στην φωτογραφία. Η στιγμή δεν επαναλαμβάνετε αλλά με την αποτύπωσή της αποκτά αξία. Αξία που δεν θα είχε τόση αν έφευγε έτσι απλά στο παρελθόν.
Θα χαρώ πολύ να συμμετάσχετε.
Με το καράβι Αχαριστία
μια μέρα κρύα σαλπάρισες,
κι απ' τα προσωπικά σου δώρα
εκτός από βροχή και μπόρα
ένα μονάχα μ' άφησες.
Μια παλιά φωτογραφία,
αγκαλιά στη θάλασσα.
Χτες την έκανα κομμάτια
να μη βλέπουνε τα μάτια
πόσα χρόνια χάλασα.
Όσες φορές μ' έχεις φιλήσει
τόσες φορές σταυρώθηκα,
κι αυτό που απ' όλα τώρα μένει
είναι μια κάμαρα θλιμμένη
που κάποτε σου δόθηκα.
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Εκτέλεση: Δημητρης Μητροπανος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.