Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Σαν τον μετανάστη.


Αρνήσου τα ματωμένα χώματα να πατήσεις,
αρνήσου τα λόγια τα μεγάλα.
Αρνήσου την ελπίδα της ματαιότητας,
αρνήσου τον κόσμο να αρνηθείς.

Αντιστάσου σε ότι σε αλλάζει,
σε ότι σε κάνει λιγότερο άνθρωπο.
Δύναμη στα χέρια, οι χούφτες γροθιά.
Ψηλά, στων ηρώων τα βλέμματα.
Χωρίς μίσος, χωρίς σύνορα, χωρίς σκλαβιά.

Πάνω από τα γυμνά βουνά,
σε μια ξένη πατρίδα, χωρίς αύριο.
Σε μια ξένη γη, μα τόσο δική σου.
Αν δεν πας σκυφτός, αν δεν σέρνεσαι στο έδαφος,
κανείς δεν θα σε καβαλήσει.
Και αυτά τα όνειρα θα γίνουν πάλι δικά σου.

Μα ίσως δεν θες, ίσως η ευθύνη είναι μεγάλη.
Εγώ όμως θέλω.

Το βίντεο που ήθελα να ανεβάσω είναι ΑΥΤΟ, αλλά ο blogger δεν μου έκανε το χατήρι.

Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη
μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει να `ρθει χαραυγή

Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί
κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή
και σ’ ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει
αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Zulfi Livaneli
Εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

Η φωτογραφία είναι από την Δρυμώνα Β. Εύβοιας.

8 σχόλια:

  1. Άλλες εποχές. Τότε ο μετανάστης ήταν φίλος και όχι το εξιλαστήριο θύμα του φασισμού.
    Το ακούγαμε, το τραγουδούσαμε παρέα σε κάτι κουτούκια της Σαλονίκης.
    Είχα έναν φίλο εκείνη την εποχή, από την Συρία. Είχε αυτο βαπτιστή Σωτήρης εξαιρετικός Άνθρωπος.
    Καλό βράδυ.
    Υ.Γ. ακόμα περιμένω να ‘ρθεις για καφέ και να μου πεις που θα σε βρω στης Σέρρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα έτσι ήταν οι άνθρωποι φίλε μου. Απλά δεν φαινόταν.

      Όσο για το που θα με βρεις σου έχω στείλει μέιλ.

      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  2. Δύναμη στα χέρια, οι χούφτες γροθιά...
    Ωραίο Μαράκι.
    Καλό απόγευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απολαυστικό και διαχρονικό!
    Και στο ποίημά σου πολύ καλά τα λές:"Αντιστάσου σε ότι σε αλλάζει, σε ότι σε κάνει λιγότερο άνθρωπο."Γυρίσαμε πάλι στις παλιές καλές εποχές... χωρίς αντίσταση!
    Χαρούμενη βραδιά να περάσεις!Φιλάκια!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που ήθελαν το πέτυχαν και μεις πέσαμε αμαχητί.
      Καλό βράδυ φίλη μου.

      Διαγραφή
  4. Όταν το "Είμαστε όλοι μετανάστες" γίνει "κανένας πια μετανάστης", ο κόσμος μας θα έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα αντίστασης..
    Σε χαιρετώ με εκτίμηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.