Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.
Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012
Μια λέξη παραπάνω.
Το πρώτο κρύο νόμιζα ότι θα σε φέρνει κοντά.
Έτσι όπως τα φύλλα μαζεύονται στην πόρτα μου,
όπως το νερό στην άκρη του δρόμου,
όπως τα πουλιά κάτω από το μπαλκόνι μας.
Ακόμα όμως σε ψάχνω, σε περιμένω.
Και κρυώνω βασανισμένο μυστικό μου.
Μια λέξη παραπάνω, αυτό περιμένω να πεις.
Να την νιώσω σαν ρεύμα να με περνά.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.
τι όμορφο.. αυτός το άνεμος.. ισως την πάρει..μπράβο καλή μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΚαλημέρα.