Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.
Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012
Δεν είναι έτσι η αγάπη.
(θα προσπαθήσω να κρατώ ενημερωμένο αυτό το ιστολόγιο, αν και ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Ήδη στο άλλο μου ιστολόγιο κατέβασα τα ρολά για φέτος.)
Σε μια αυταπάτη πλανιέται ο κόσμος μας.
Περνά ο χρόνος χωρίς να τον γεμίζουμε με ευτυχία.
Χωρίς να νιώθουμε τις ώρες να μας κουμαντάρουν.
Περιμένω το επόμενο χτυποκάρδι,
που όμως δεν έρχεται ποτέ.
Ξημερώνω δίχως όνειρα, δίχως σκέψεις.
Ζω χωρίς κουράγιο, με δάκρυα στα μάτια.
Με ένα κόμπο στην ψυχή, με ένα απίστευτο βάρος.
Δεν υποφέρεται, δεν προσπερνιέται.
Λιμνάζει, σαπίζει μέσα μου,
καταστρέφει ότι όμορφο έχουμε ζήσει.
Με πληγώνει κάθε μέρα πιο βαθιά.
Μα εμείς δεν θέλουμε να το δούμε.
Το περιτυλίγουμε με λόγια όμορφα,
με ερωτήσεις ανούσιες και απαντήσεις αναπόφευκτες.
Τι είναι αυτό που σε τυφλώνει;
Τι είναι αυτό που σε κάνει να μην νιώθεις;
Σε σένα μιλάω...
Δεν είναι έτσι η αγάπη.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.
περιμενα να ειχες βαλει την κανελλιδου οταν ειδα τον τιτλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σκέφτηκα και γω. Γιατί μου αρέσει πολύ η Κανελλίδου. Άλλη φορά. Τώρα έπρεπε να μπει το συγκεκριμένο.
ΔιαγραφήΚαλημέρα.