Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις.

Αφήνοντας την ψυχή σου πάνω στο τραπέζι,
παίρνεις την δική μου και φεύγεις.
Και δεν κοιτάς πίσω σου τι μένει.
Μέσα στις βαλίτσες σου υπάρχω και γω,
και γω δεν θέλω να φύγω.
Σου δείχνω τον δρόμο να γυρίσεις πίσω.
Πίσω στην παγερή μας συνήθεια.
Μα η φλόγα της καρδιά σου, μου διαλύει κάθε μου προσμονή.
Δεν ζω, δεν υπάρχω, θέλω μονάχα να καώ από αυτή.
Χίλιες νύχτες γεύτηκα την φωτιά σου.
Στροβιλιζόμουν χωρίς προσδοκία,
χανόμουν στο μεγάλο σου τίποτα.
Η κρυφή σου ικανοποίηση, μου τσαλάκωνε τον εγωισμό
και τα ψίχουλα της αγάπης σου μου τάιζαν την θλίψη.

Μα η μέρα της δικής μου φλόγας ήρθε, αδίστακτη και σκληρή.
Χωρίς συγχώρεση, χωρίς οίκτο.
Και δεν άφησε τίποτα από σένα πίσω να μαζέψεις.
Σαν άλλοι άνθρωποι κι δυο πορευτήκαμε στα ίδια βήματα.
Για να ανακαλύψω μετά ότι ήσουν και θα είσαι ο μοναδικός μου σωτήρας.


Και τι μπορώ να πω για σένα 
που να 'ναι εσύ
λέξεις με δέρμα και μαλλιά
γραμματικές για την αφή
χέρια πλεγμένα.

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις 
απ' το πρωί να μου γελάς
κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις
να είναι σαν να μ' αγαπάς.

Και πώς μπορώ να σε θυμάμαι 
και να 'σαι εσύ
τα γέλια σου σαν τα νερά
μια ήσυχη λέξη στ' αυτί
και να νικάμε.

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος

3 σχόλια:

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.