Μικρή Πατρίδα.

Να φύγω στα πέραντα της γης, εκεί που δεν φτάνει πόνος.

Να βρω τη ζωή όπως την άφησα πριν χρόνια.
Πριν γεννηθώ.
Να βρω λίμνες με σπιτάκια ξύλινα στις όχθες.
Πράσινα καθαρά νερά να ξεπλένουν την μοναξιά μου.
Να μην έχει κρύο ποτέ.
Μόνο αυτή την πρωινή δροσιά που καθαρίζει την σκέψη.
Να βρω γεύσεις που ξέχασα, μυρωδιές που αγνόησα.
Να γνωρίσω ανθρώπους αμόλυντους και καθαρούς.
Να κοιμηθώ στην άμμο χωρίς περισυλλογή.
Να περπατήσω ξυπόλητη στο χώμα.
Να χαθώ στα πυκνά κλαδιά αυτού του δάσους.
Οι νύχτες εκεί φέρνουν όνειρα όμορφα.
Εκεί θα ονειρευτώ και σένα, ξεκούραστο και ήσυχο.
Θα έρθεις μαζί μου στην άκρη του κόσμου,
να ζήσουμε μαζί την ζωή που αφήνουμε και φεύγει.

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα

που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά

και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση

οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά

που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει

σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά

το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας 

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος 
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου 
Εκτέλεση: Παντελής Θεοχαρίδης