Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Βαριές κουβέντες.

Έτσι είναι,
μη λυπάσαι,
όλα κάποτε τελειώνουν,
ακόμα και αυτά που φαίνονται ότι θα κρατήσουν για πάντα...


Κι αν δώσαμε μωρό μου αιώνιους όρκους
κι αν χρόνια επενδύσαμε στη σχέση
μας φτάνουνε να ζήσουμε απ' τους τόκους
κανείς μας πια δεν θα ξαναδουλέψει

Κι αν σου'πα πως θα πέθαινα για σένα
κι αν κάποτε για μένα ήσουν κάτι
κι αν είχαμε τα πάντα μοιρασμένα
άσ'το αγάπη μου να πάει, νερό κι αλάτι

κι αν ανταλλάξαμε βαριές κουβέντες
και είπαμε "θα σ'αγαπώ για πάντα"
πες ότι φτιάχναμε τρελές πατέντες
πες ότι φταίει που περνάω τα σαράντα

Και αν αγαπηθήκαμε με πάθος
και στο κορμί μου άναβες φωτιές
κι αν ήσουν η ζωή μου κατά βάθος
μη μένεις μόνο στις κακές μας τις στιγμές

Κι αν ανταλλάξαμε βαριές κουβέντες
και είπαμε "θα σ'αγαπώ για πάντα"
πες ότι φτιάχναμε τρελές πατέντες
πες ότι φταίει που περνάω τα σαράντα

Κι αν ανταλλάξαμε βαριές κουβέντες
και είπαμε "θα σ'αγαπώ για πάντα"
πες ότι φτιάχναμε τρελές πατέντες
πες ότι φταίει που περνάω τα σαράντα

πες ότι φτιάχναμε τρελές πατέντες
πες ότι φταίει που έχω περάσει τα σαράντα

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου 
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

3 σχόλια:

  1. Καλησπέρα, Μαρία.
    Όλοι λίγο πολύ έχουμε ξεστομίσει βαριές κουβέντες, λόγια αγάπης βαθιάς, όμως έρχεται και η στιγμή που ειπώνονται και οι άλλες βαριές κουβέντες...
    Αναρωτιέσαι τότε πού χάθηκε ο έλεγχος στην πορεία και τα όμορφα συναισθήματα συννεφιάζουν. Η θλίψη είναι αναπόφευκτη.
    Αν μπορείς να το σώσεις, καλώς, αλλιώς πορεύεσαι με τη μοναξιά στην ψυχή!!!

    Το τραγούδι βγάζει με τη μελωδία, κόντρα στα λόγια, μια ειρωνία, μια πικρία μέσα από μια ελαφρότητα στον ρυθμό.
    Όσο για τα σαράντα, ας τ' αφήσουμε καλύτερα ως θέμα...

    Είδες πώς μάς "τσιμπάς" με τις μουσικές επιλογές σου ; Τον καθένα σε διαφορετικό μουσικό κομμάτι φυσικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε βρήκα τελείως τυχαία και έχω χαρεί, αυτό το τραγούδι το αγάπαω ιδιαίτερα!!
    Λατρεύω τη μουσική και παλιά έφτιαχνα και εγώ κασσέτες και εκεί μέσα έκρυβα ραβασάκια για το έρωτα μου τότε.. ήμουν Β' Γυμνασίου και αυτός Α' Λυκείου και ήταν γείτονας! Τότε μιλάγανε τα τραγούδια για εμάς.. Τι μου θύμησες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.