Νιώσε με.

Θέλω να ξέρεις μόνο πως είμαι εδώ. Ό,τι και να γίνει. Όπως και να είσαι. Ό,τι κι αν συμβεί. Ωραία;

Προς το παρόν, αγάπα με. Το έχω ανάγκη.

Περίμενέ με... θα έρθω. Κάποτε θα 'ρθω! Και πάψε να μου λες πια πως θα 'ναι αργά και δε θα μ' αναγνωρίσεις. Είμαι ντυμένη πάντα με τ' όνειρό σου.

Αλκυόνη Παπαδάκη

Πολλές φορές βαθιά αναρωτήθηκα

τριγύρω οι άνθρωποι αν μ' αγαπούνε

για ό,τι φαίνομαι ή αν αληθινά

για ό,τι είμαι εγώ, κοντά μου ζούνε.

Κι όμως να που δεν ξέρω

ποιος εγώ, κι υποφέρω

νιώσε με, σώσε με

κι ό,τι θες σ' το προσφέρω.

Είναι στιγμές σιωπής που αναλογίστηκα

τους όρκους που 'δωσα, γλυκιά μου, εσένα

και με τα λόγια μου για μένα πείστηκα

τώρα δεν έχω πια φόβο κανένα.

Κι όμως να που δεν ξέρω...

Πολλοί ορκίστηκαν πως μ' αγαπήσανε

γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα

και σαν τους πίστεψα μ' εγκαταλείψανε,

ανάγκη μ' είχανε, αυτό μονάχα.

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης

Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος

Εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης