Τα μεροκάματα του έρωτα ακριβά τα πλήρωσα,
χρυσάφι η χαρά, ασήμι η ηδονή.
Το ήξερα ότι κάποτε θα τελείωνε,
ο πόνος όμως που είναι τόσο μεγάλος... αυτό δεν ήξερα.
χρυσάφι η χαρά, ασήμι η ηδονή.
Το ήξερα ότι κάποτε θα τελείωνε,
ο πόνος όμως που είναι τόσο μεγάλος... αυτό δεν ήξερα.
Μικρά τα μεροκάματα
τα δωρεάν πιο λίγα
ξεκίνησα χαράματα
μα πουθενά δεν πήγα.
Φτηνά τα λόγια τα πολλά
και ακριβή η μια λέξη
ποιος αγοράζει ποιος πουλά
και ποιος μου τα 'χει κλέψει.
Δεν είναι που προσπάθησα
όσο κανείς δεν ξέρει
είναι που όσα κράτησα
μου κάψανε το χέρι.
Δεν είναι που κουράστηκα
να περιμένω κάτι
είναι που δεν φαντάστηκα
ότι ποτέ δε θα 'ρθει.
Μικρά τα μεροκάματα
και οι αγκαλιές πιο λίγες
σε κοίταξα κατάματα
εσύ όμως δεν με είδες.
Φτηνά τα λόγια τα πολλά
και ακριβή η μια λέξη
ποιος αγοράζει ποιος πουλά
εσύ που τα 'χεις κλέψει.
Δεν είναι που σ' αγάπησα
όσο κανείς δεν ξέρει
είναι που δεν σε κράτησα
ποτέ από το χέρι.
Δεν είναι που κουράστηκα
να περιμένω μόνο
είναι που δεν φαντάστηκα
πως χάθηκες στο δρόμο
Στίχοι: Παπαχαραλάμπους Δημήτρης
Μουσική: Καραντωνίου Χρυσόστομος
Εκτέλεση: Παπαϊωάννου Παναγιώτης
Πάντα κοιτώ τις αναρτήσεις σου εδώ, γιατί αγαπώ τη μουσική πολύ και μου αρέσουν οι σχολιασμοί με τους οποίους συνοδεύεις τα μουσικά κομμάτια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το κομμάτι δεν το γνώριζα, αλλά μου άρεσε.
Τα μεροκάματα της φωτιάς, να ξέραμε από πριν πόσο θα καίγανε τα χέρια...
Θα τ' αγγίζαμε ποτέ;
Φυσικά θα τα αγγίζαμε.
ΔιαγραφήΚαλημέρα φίλη μου.
Δεν είναι που κουράστηκα
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περιμένω κάτι
είναι που δεν φαντάστηκα
ότι ποτέ δε θα 'ρθει.....
Τραγικά αληθινό.
ΔιαγραφήΚαλημέρα.