Γιε μου.

Παιδί μου μονάκριβο.
Θα γεννηθείς με όλες τις αμαρτίες μας στη πλάτη σου.
Θα νιώσεις το μίσος μας το δέρμα σου να καίει.
Θα δεις τα όνειρά σου να τα κλέβουμε,
να γίνονται άγρια και άσχημα τέρατα.
Εσύ παιδί μου θα αντισταθείς και για μένα.
Εσύ θα με κάνεις να βγω απ΄την κόλαση που ζω.
Εσύ θα νικήσεις όλες τις Λερναίες Ύδρες που τάιζα.
Εσύ θα συρθείς στο Άδη και θα με τραβήξεις στην Εδέμ μαζί σου.
Εσύ θα με πάρεις απ΄το χέρι,
εσύ θα με σώσεις,
εσύ θα ξυπνήσεις μέσα μου ξανά την ελπίδα.
Εσύ που δεν φταις σε τίποτα.

Ακούστε και ΕΔΩ.

Γιε μου, είν’ ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου

που σε βλέπω σαν ξερόφυλλο του ανέμου

στη ζωή κυνηγημένος να γυρνάς

Γιε μου, δεν τον άκουσες τον δόλιο σου πατέρα

παρασύρθηκες και μέρα με τη μέρα

είσαι είκοσι χρονών κι όμως γερνάς

Γιε μου, τι περιμένεις, πε μου

σ’ έναν δρόμο λασπωμένο

θα ’σαι πάντα σαν δεντρί ξεριζωμένο

δίχως μοίρα, δίχως ήλιο κι ουρανό

Γιε μου, τον καημό μου συλλογίσου

γύρνα σπίτι να γλυκάνω την πληγή σου

γιε μου, γιε μου, πώς πονώ

Γιε μου, είν’ οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου

οι αρχόντοι είν’ εμπόροι του πολέμου

και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά

Γιε μου, μην πιστεύεις σε κανέναν ακριβέ μου

ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου

που ’χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Απόστολος Καλδάρας

Εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας


Η φωτογραφία είναι από την Κέρκυρα.