Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Έτσι όπως έμπαινε το φως.

Είχε αποκοιμηθεί.
Πως τόλμησε απορεί.
Με εκείνη δίπλα του θα ΄ταν σχεδόν ιεροσυλία.
Πετάχτηκε ξαφνικά και άνοιξε τα μάτια του.
Πως θα έχανε αυτήν την νύχτα για ένα ηλίθιο ύπνο.
Αντιλήφθηκε ότι αυτή δεν κοιμόταν.
Άπλωσε το χέρι του και της χάιδεψε το πρόσωπο.
Ανταποκρίθηκε στην κίνησή του και σύρθηκε κοντά του.
Ξάπλωσε στο στήθος του και εκείνος την πήρε αγκαλιά.
Οι καρδιές τους χτυπούσαν γρήγορα, συντονισμένες απόλυτα.
Η νύχτα ζεστή, η θερμοκρασία στο κόκκινο.
Το δωμάτιο μύριζε ηδονή και απόγνωση.
Πως χώρεσαν όλα αυτά σε ένα βράδυ;
Δεν θα χωρούσαν σίγουρα ούτε σε μια ζωή.
Έτσι μείναν για αρκετή ώρα.
Αμίλητοι.
Το σκοτάδι σιγά σιγά αποχωρούσε.
Έτσι όπως έμπαινε το φως όλα μοιάζανε πιο αληθινά.
Η μέρα θα έπαιρνε μαζί της ότι χτίζανε όλη νύχτα.
Και μετά τι;
Μετά η ζωή, μετά το τίποτα.
Μα άραγε ποιος μπορεί να χαρακτηρίζει ''τίποτα'' μια ζωή που κουβαλά μια τέτοια νύχτα;
Σηκώθηκαν, ντύθηκαν, φιλήθηκαν.
Αποχώρησαν ο ένας μέσα στο σώμα του άλλου.


Έτσι όπως έμπαινε το φως
κρυφά μεσ’ απ’ τις γρίλιες
ανταύγειες παίζαν χίλιες
στο σώμα σου κρυφτό.

Κοιμόσουν ήσυχα κι εγώ
ένιωθα να μην σ’ έχω
κι αν θέλω, δεν αντέχω
άλλο ένα βράδυ σαν κι αυτό.

Κι άκουγα την ανάσα σου
μύριζα τα μαλλιά σου
γελούσες στα όνειρά σου
κι ήταν το φως σκιά σου.

Ξημέρωνε και πέρασα
κοιτώντας σε το βράδυ
κι έψαχνα στο σκοτάδι
τη δύναμη να βρω.

Μόλις θα φύγεις το πρωί
να μην σ’ αναζητήσω
για πάντα να κρατήσω
μονάχα τούτη τη στιγμή.

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

2 σχόλια:

  1. Ομορφες εικόνες ταιριασμένες με ένα πανέμορφο τραγούδι.....στίχοι και μουσική....υπέροχα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aχ! να 'ξερες τι μου θύμισε το κείμενο σου!
    Αναπόλησα όμορφες εικόνες και στιγμές! Σε ευχαριστώ!
    Καλό απόγευμα καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.