Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Μη φεύγεις, μη μένεις.

Μη φεύγεις, μη μένεις, να μην υπάρχεις θέλω...
Πολλές φορές το ευχήθηκα, αλλά την ίδια στιγμή το μετάνιωσα.

Απλά απολαύστε το τραγούδι.
Τα λέει όλα. Τα λόγια από μένα είναι περιττά.


Φεύγεις ή μένεις
μα πάντα μέσα μου είσαι
Άστρα μού κλέβεις
και ύστερα μ’ αρνείσαι

Μη φεύγεις, μη μένεις
να μην υπάρχεις θέλω
μια ώρα μακριά σου να καταφέρω
Μη φεύγεις, μη μένεις
να μην υπάρχεις, μόνο
να λιώνω στον χρόνο
σαν να μην ήσουνα ποτέ

Δίνεις ή παίρνεις
μα πάντα σου χρωστάω
Μια στάλα αγάπη
με θάλασσες ξοφλάω

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

7 σχόλια:

  1. Yπέροχο τραγούδι... Καληνύχτα Μαράκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια στάλα αγάπη με θάλασσες ξοφλάω.
    Καλό ξημέρομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αρβανιτάκη για πάντα....
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα φίλοι μου.
    Σας ευχαριστώ για τα σχόλια.
    Συγνώμη που αργώ να απαντήσω αλλά δεν έχω καθόλου χρόνο.
    Να είστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.