Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Θάλασσα γυαλί.


Σαν αεράκι δροσερό, σαν μυρωδιά της γης,
να ερχόμουν στον ύπνο σου σιγά.
Κι αν η θάλασσα ήταν η αγκαλιά σου,
εκεί να σωθώ, εκεί να χαθώ.
Κι αν τα χέρια σου ήταν τα πεύκα που την ανταμώνουν,
εκεί, σε ΄κείνον τον ίσκιο να ξεκουραστώ.
Κι αν ήσουν τα βότσαλα που τα καίει ο ήλιος,
σε ΄κεινες τις πέτρες να κάψω το κορμί μου.
Και έτσι σαν την γαληνή της,
έτσι όπως παίρνει το μπλε της ο χειμώνας,
θα φύγω αφήνοντάς σου ένα γλυκό φιλί.


Μέσα μου έρημα βουνά
κι εσύ δεν είσαι πουθενά
και γω μες στο σκοτάδι
θα ρίξω παραγάδι
χρυσό αγκίστρι να πιαστείς, 
να τρυπηθείς, να πληγωθείς, 
το αίμα σου να τρέξει, 
τα χείλη μας να βρέξει.

Να `ταν η θάλασσα γυαλί και το γυαλί καθρέφτης
να σ’ έβλεπα πουλάκι μου, σε τι αγκάλες πέφτεις...

Πέρασαν έξι Κυριακές
μαύρες, θλιμμένες και κακές
και είσαι μακριά μου
βάστα γερά καρδιά μου
O πόνος σέρνει το χορό
και χάθηκες μες τον καιρό
Έλα γλυκιά μου ελπίδα
σου έστησα παγίδα.

Να `ταν η θάλασσα γυαλί και το γυαλί καθρέφτης
να σ’ έβλεπα πουλάκι μου, σε τι αγκάλες πέφτεις
να σ’ έβλεπα πουλάκι μου, σε τι αγκάλες πέφτεις...

Στίχοι: Μιχάλης Κουμπιός
Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης
Εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης

Η φωτογραφία είναι από το Πευκί Ευβοίας.

6 σχόλια:

  1. Mεγάλε Χαρούλη!!!Και τον τσελεμεντέ να πείς θα τον νιώσεις!!!
    Μαράκι μου,άψογη η επιλογή σου ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ιδιαίτερο άκουσμα και για αυτό ξεχώρισε.
      Καλησπέρα κορίτσι.

      Διαγραφή
  2. Χμ..γεμάτο εικόνες στο κείμενό σου..ακούς και τον κυματισμό!
    Ίσως φταίει και ο αέρας που σηκώθηκε από το πρωί
    και μπαίνει από το ανοιχτό παράθυρο..
    Καλημέρα Μαρία, συνέχισε να μας χαρίζεις όμορφα πράγματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Μαρία μου, μόλις έκανα την εγγραφή μου στο blog σου... τι όμορφος και μουσικός χώρος!
    Αγαπώ τον Χαρούλη και ομολογώ ότι το τραγούδι αυτό δεν το ήξερα... Όντως, είναι ξεχωριστό άκουσμα, πολύ μελωδικό και ταξιδιάρικο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την!
      Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε το σπιτάκι μου.
      Θα τα λέμε λοιπόν.

      Φιλιά.

      Διαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.