Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να κάνω ένα δώρο πιο προσωπικό σε κάποιο φίλο, έγραφα μια κασέτα. Ξόδευα ώρες ατελείωτες για να βρω τα τραγούδια που θα μπορούσαν να του αρέσουν. Έβαζα βέβαια πάντα και κάποια δικά μου που θα ήθελα να ακούσει. Έγραφα τους τίτλους με καλλιγραφικά γράμματα στο εξώφυλλο, συνήθως μια αφιέρωση… και πολλή αγάπη.

Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του ιστολογίου αυτού. Μια ηλεκτρονική κασέτα από τραγούδια που αγάπησα και αγαπώ σε συνδυασμό με φωτογραφίες δικές μου και μαζί κάποιες σκέψεις ή αναμνήσεις που πάντα τα συνοδεύουν.

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Μεθυσμένη πολιτεία.


Αυτή την πόλη την αγάπησα πριν γίνει πόρνη.
Όταν οι άνθρωποι αγαπούσαν χωρίς να αγαπηθούν.
Όταν βοηθούσαν χωρίς αντάλλαγμα.
Όταν σου χαμογελούσαν γιατί πραγματικά ήθελαν να σε καλωσορίσουν.
Και αυτή η πόλη αφέθηκε σιγά σιγά στα χέρια άχρηστων και ιδιοτελών τεράτων.
Που έλιωναν αθόρυβα το ασήμι της
και έκαναν άνθρακα το χρυσάφι που είχαν οι άνθρωποι στις καρδιές τους.
Μα αυτή η πόλη δεν αντέδρασε. Λες και το φχαριστιόταν. 
Και ήρθε και ατιμάστηκε.
Και τώρα ντύνετε με πλαστικά και ψεύτικα στολίδια,
μήπως και καλοπαντρευτεί, μη μείνει στο ράφι.
Μα μάταια... 


Μεθυσμένη πολιτεία, με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία τ’ όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ.

Μεθυσμένη πολιτεία, μια κορνίζα αδειανή,
μια λατέρνα είν’ η ζωή μου με ξεκούρδιστη φωνή.
Πάνε κι έρχονται σαν πλοία οι αναμνήσεις στον καιρό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ.

Μεθυσμένη πολιτεία κάποιας άλλης εποχής,
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ.

Μεθυσμένη πολιτεία, με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία τ’ όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ.

Μεθυσμένη πολιτεία κάποιας άλλης εποχής,
σε γυρεύω στο τραγούδι της βροχής
μια παλιά φωτογραφία στο συρτάρι το κλειστό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ.

Μεθυσμένη πολιτεία, με σημάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία τ’ όνειρό μου το παλιό
μεθυσμένη πολιτεία σ’ αγαπώ.

Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Μικελής
Εκτέλεση: Άννα Βίσση

Η φωτογραφία είναι από τις Σέρρες.

8 σχόλια:

  1. Από της καλύτερες σειρές της ελληνικής ΤV. Καταπληκτική ερμηνεία!
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την σειρά την θυμάμαι πολύ αμυδρά. Πιο πολύ μου έχει μείνει το τραγούδι.
      Καλήμερα.

      Διαγραφή
  2. Aπίστευτο κομμάτι!
    Καλή σου μέρα Μαράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Βίσση δίνει τον καλύτερο εαυτό της σε αυτό το κομμάτι. Κρίμα που οι μετέπειτα μουσικές της επιλογές ήταν εντελώς ατυχείς.
      Καλημέρα φίλη.

      Διαγραφή
  3. Μεθυσμένη πολιτεία είναι ο κόσμος μας όλος!
    Καλό Σαββατόβραδο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Aπό τις καλές στιγμές της Α.Βίσσυ...
    πριν αναλωθεί σε βλακείες...
    Μου άρεσε πολύ και είχα καιρό να το ακούσω.
    Να'σαι καλά...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.