Ποτάμι.

Αυτό το τραγούδι το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που το άκουσα, πριν χρόνια σε μια συναυλία.

Νομίζω ότι τα λόγια του είναι από τα πιο ερωτικά που έχει γράψει ο Αγγελάκας ποτέ. 

Ανυπομονούσα να το ηχογραφήσουν. Και να που ήρθα η ώρα. 

Το έντυσα με εικόνες δικές μου και σας το προσφέρω. Ελπίζω το βίντεο μου να σας αρέσει.

Σου ορκίζομαι σε αυτά το νερά,
σε αυτές τις πέτρες που μας βοηθούν να περάσουμε απέναντι.
Στα δέντρα, στο πράσινο που ξεκουράζει το βλέμμα.
Σε αυτή την μικρή σταγόνα που τρέχει στο πρόσωπό σου,
σε αυτά τα χώματα που ένιωσαν τις ανάσες μας.
Στο ποτάμι που ξεπλένει τις σκέψεις μας.
Σου ορκίζομαι πως τίποτα, τίποτα δεν θα αφήσω να μας χωρίσει.
Ακόμα και όταν θα ήμαστε χώρια,
πολύ μακρυά ο ένας από τον άλλον,
θα είμαστε πάντα μαζί.
Θα είμαστε ο λόγος να πιστεύουμε ότι τίποτα δεν χάθηκε ακόμα.
Γιατί εγώ και συ το αδύνατο κάναμε δυνατό,
αγαπηθήκαμε όσο οι άνθρωποι δεν τολμούν,
όσο οι ήρωες φοβούνται,
αιώνια, για πάντα, δυνατά.

Δεν ξέρω οι θεοί ακόμα τι μου οφείλουν

όσο κοιμάμαι αυτοί μοιράζουν τα χαρτιά

έξω απ' την πόρτα σου να λιώνω θα με στείλουν

ή στο κρεβάτι σου να κλαίω από χαρά.

Τα δάκρυά μου είναι ένα διάφανο ποτάμι

ορμάει μέσα σου γκρεμίζει ό,τι βρει

και μεθυσμένο σου φωνάζει 

έλα να φύγουμε μαζί.

Η μοναξιά σου είναι ένα βρώμικο λιμάνι

κανείς δε θέλει στα νερά του να σταθεί

μην την ακούς όταν μιλάει 

κάψε ό,τι πρέπει να καεί.

Σου λέω μη βιάζεσαι δεν ξέρεις πού έχεις φτάσει

ξυπνάς μια μέρα μ' ένα υπέροχο φιλί

κι όσα για πάντα είχες χάσει

για πάντα έχουν σωθεί.

Μη στέκεις μόνη εκεί κάτω στο πηγάδι

η αγάπη μου ήδη σου έχει ρίξει το σκοινί

και μεθυσμένη σου φωνάζει 

έλα να φύγουμε μαζί.

Η μοναξιά σου είναι ένα ψεύτικο σημάδι

μες στην καρδιά σου ζωγραφίζει μια πληγή

μην την ακούς όταν μιλάει 

κάψε ό,τι πρέπει να καεί...

Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση

Γιάννης Αγγελάκας