Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει.

Δεν πειράζει, όταν όλα τελειώσουν.

Αρκεί αυτή η μικρή μελαγχολία της στιγμής,

μιας νύχτας με πανσέληνο, μιας νύχτας που βρέχει,

ενός πρωινού δροσερού,

να είναι γλυκιά και νοσταλγική.

Και έτσι το δάκρυ που τρέχει,

να φτάνει στην άκρη των χειλιών 

και να στεγνώνει με την σκέψη της αγάπης που μένει.

Έτσι καθώς το φεγγαράκι κοιτάς

Να περνάει έξω απ' το παράθυρό σου

Κάτι εικόνες σου 'ρχονται απ' τα παλιά

Και χάνεις ξαφνικά τον εαυτό σου

Έτσι τελείως ξαφνικά και έτερον ουδέν

Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά

Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει

Δυο μικρές αφίσες τυλιγμένες ρολό

Τα τραγούδια καρφωμένα στο μυαλό σου

Ξαφνικά γυρνάς στο παρελθόν

Και ρωτάς τι απ' όλα αυτά ήταν δικό σου

Τίποτα μικρό μου, ε καλά

Τούτη η σκέψη ρυθμικά σε βασανίζει

Κι ένα σου δάκρυ ξαφνικά

Τη σκιά μου στο μυαλό σου ζωγραφίζει

Έτσι τελείως ξαφνικά και έτερον ουδέν

Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά

Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει

Έτσι καθώς το φεγγαράκι κοιτάς

έξω απ' το παράθυρό σου

κάτι συμβαίνει ξαφνικά

κι ανάβει της καρδούλας σου τους πόθους

Ω τι αχαλίνωτος ρομαντισμός

κι η μαμά να συμπληρώνει

"βίζιτα η κόρη μου, θα είστε τρελός!"

"το καημένο επιστήμων τελειώνει"

Έτσι λοιπόν και ξαφνικά και έτερον ουδέν

Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά

Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει

Μάταια φωνάζεις τ' όνομά μου λοιπόν

άδικα χάνεις τον καιρό σου

μάταια γυρνάς στο παρελθόν

και ρωτάς τι απ' όλα αυτά ήταν δικό σου

Τίποτα μικρό μου, παρ' εκτός

κάτι λίγα η αμοιβή σου

ξέρεις τι σημαίνουν όλ' αυτά θαρρώ

κι εσύ το ξέρεις κι οι δικοί σου

Στίχοι - Μουσική - Εκτέλεση: Δήμος Μούτσης