Το πρώτο κρύο νόμιζα ότι θα σε φέρνει κοντά.
Έτσι όπως τα φύλλα μαζεύονται στην πόρτα μου,
όπως το νερό στην άκρη του δρόμου,
όπως τα πουλιά κάτω από το μπαλκόνι μας.
Ακόμα όμως σε ψάχνω, σε περιμένω.
Και κρυώνω βασανισμένο μυστικό μου.
Μια λέξη παραπάνω, αυτό περιμένω να πεις.
Να την νιώσω σαν ρεύμα να με περνά.
Περίεργη μελωδία, περίεργος λυγμός.
Φοβάμαι ότι ο άνεμος θα πάρει την αγάπη απόψε.
Πέρασε πολύς καιρός μικρό μου
αχ, που δε σ' έχω στο πλευρό μου
νύχτες πολλές εφιαλτικές
χωρίς αγάπες κι' αγκαλιές
Κι' αν μια λέξη είπα παραπάνω
στο θυμό μου ήταν επάνω
Πάντα το ίδιο λάθος κάνω
όταν νομίζω πως σε χάνω
Αν όμως θέλεις να γυρίσεις
δεν έχω άλλες αντιρρήσεις
απ' την αρχή να με γνωρίσεις
αχ, μη βιαστείς να μ' απαντήσεις
Βασανισμένο μυστικό μου
αχ, σ' έχω πάντα στο μυαλό μου
είσαι το μόνο γιατρικό μου
πες πως το φταίξιμο είν' δικό μου
Πέρασε πολύς καιρός μικρό μου
αχ, που δε σ' έχω στο πλευρό μου
νύχτες πολλές εφιαλτικές
χωρίς αγάπες κι' αγκαλιές
Θά 'θελα να σου ζωγραφίσω
πόσο μπορώ να σ' αγαπήσω
τα μάτια μου να χαμηλώσω
και τη καρδιά μου να σου δώσω
Αν όμως θέλεις να γυρίσεις
δεν έχω άλλες αντιρρήσεις
απ' την αρχή να με γνωρίσεις
αχ, μη βιαστείς να μ' απαντήσεις
Βασανισμένο μυστικό μου
αχ, σ' έχω πάντα στο μυαλό μου
είσαι το μόνο γιατρικό μου
πες πως το φταίξιμο είν' δικό μου
Στίχοι - Μουσική: Πέτρος Δουρδουμπάκης
Εκτέλεση: Γλυκερία
τι όμορφο.. αυτός το άνεμος.. ισως την πάρει..μπράβο καλή μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΚαλημέρα.