Μέλυδρον.

Η διαφορά είναι όταν ο ένας θυμάται τα πάντα,

κακά και καλά 

και ο άλλος δεν θυμάται τίποτα,

καλά και κακά.

Σαν την θάλασσα που τα νερά της ανακατεύονται, 

σκάν στα βράχια, τρώνε την αμμουδιά.

Και δεν νιώθουν καμιά ενοχή, 

δεν λυπούνται τις ρίζες των δέντρων,

ούτε τα μαλλιά των κοριτσιών,

Δεν θυμούνται τόπους, ούτε και ανθρώπους.

Θέλω να τρέξω να πετάξω να χαθώ

όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω

τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ

μα κάπου μέσα μου βαθειά δε θα τον πείσω.

Αυτά σκεφτότανε τα βράδια στη δουλειά

κι η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη

θλιμμένα ναι, καλά ευχαριστώ

μα άλλο πράγμα τη τρυπάει και τη χαλάει..

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα

κι αν έχεις βρει πολλές στεριές καμία δε σ’ αράζει

δώσ’ μου για φιλοδώρημα τραγούδι με τη μπάντα 

είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει.

Άσε με άνθρωπε να κάνω ότι αισθανομαι

βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε

πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου 

κι αν θέλεις περισσότερο εδώ δε σε κερνάνε.

Δε τελειώνει η ζωή σε μία άρνηση

κι αν έχεις άντερα την άρνηση ακολούθα 

τι σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου

γιατί εφόρεσες ανάποδα τα ρούχα.

Είναι ωραία η θάλασσα....

Στίχοι: Μάνος Ξυδούς

Μουσική: Μάνος Ξυδούς & Νίκος Σπυρόπουλος

Εκτέλεση: Πυξ Λαξ

Η φωτογραφία είναι από την Κάριανη Καβάλας.