Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτά τα λόγια δεν είναι για σένα,
αυτό το μαύρο που ξοδεύω δεν είναι για σένα.
Αυτό το μυαλό, αυτές οι σκέψεις,
αυτός ο πονοκέφαλος δεν είναι για σένα.
Αυτή η διαδρομή, αυτή η επιστροφή,
αυτό το συγνώμη δεν είναι για σένα.
Αυτό το σώμα, αυτά τα χέρια,
αυτή η ηδονή δεν είναι για σένα.
Δεν γράφω για σένα,
δεν κλαίω για σένα,
δεν νιώθω για σένα.
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Μιλάει για ένα μικρό ξωτικό.

Μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα

σ΄ ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Μιλάει για αυτούς που μένουν πάντα παιδιά, 

για ανθρώπους που τα΄χουνε χαμένα

και μετράνε ρυτίδες σε λευκά κελιά.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Μιλάει για φίλους μου παιδικούς

που απόμειναν στάχτη δίπλα στις ράγες, 

για μνήμες χαμένες από άγριους καιρούς.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Μιλάει για ένα μικρό ξωτικό.

Μιλάει για ένα τρένο με χαλασμένα φρένα

σ΄ ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Μιλάει για θυσίες και σταυρούς.

Κατάλαβες πράγματα που σου΄ ναι ξένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Μιλάει για θυσίες και σταυρούς.

Κατάλαβες πράγματα που σου΄ ναι ξένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα.

Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα, 

για σένα, 

για σένα, 

για σένα, 

για κανένα.

Στίχοι: Παντελής Ροδοστόγλου

Μουσική: Διάφανα Κρίνα

Εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα