Όπως ξυπνούν οι εραστές.

Χωρίς κρεβάτι καίει μια αγάπη.

Χωρίς νύχτες βασανιστικές και αξημέρωτες.

Με ένα πάθος άσβεστο.

Πολλαπλασιάζεται και μοιράζεται.

Σκορπιέται στην ηδονή και στο σκοτάδι.

Θολώνει το βλέμμα της μπρος την αλήθεια.

Ταξιδεύει για μια μέρα φωτεινή και ζεστή.

Η ανάσα της κόβεται και παραδίδεται σε μια λέξη.

Και έτσι όπως βυθίζεται στην κόλαση,

ο παράδεισος της ανοίγει την πόρτα.

Γονάτισα και ζήτησα απ' τα θλιμμένα σύννεφα 

να λάμψουν, να ξεσπάσουν με βροχές, 

κι όλη τη νύχτα γίναμε σκυλάκια και ξεδίναμε 

και γλείφαμε ο ένας τ' άλλου τις πληγές. 

Μεθούσαμε και πίναμε απ' τα φιλιά που δίναμε 

και σβήναν μία μία οι φωτιές, 

και το πρωί ξυπνήσαμε απ' όνειρο που ζήσαμε 

έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές.

Σηκώθηκα και ήσυχα στα δέντρα προσευχήθηκα 

ν' αντέχουμε στις πιο βαθιές χαρές, 

κι όλη τη νύχτα αφρίζαμε, ποτάμια που γυρίζαμε 

ψηλά στις αρχικές μας τις πηγές. 

Ανάβαμε και σβήναμε και πάλι ξαναρχίζαμε 

και γίναν μια των δυο μας οι καρδιές, 

και το πρωί ξυπνήσαμε απ' όνειρο που ζήσαμε 

έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές. 

Σηκώθηκα και ήσυχα στα δέντρα προσευχήθηκα 

ν' αντέχουμε στις πιο βαθιές χαρές, 

κι όλη τη νύχτα αφρίζαμε, ποτάμια που γυρίζαμε 

ψηλά στις αρχικές μας τις πηγές. 

Ανάβαμε και σβήναμε και πάλι ξαναρχίζαμε 

και γίναν μια των δυο μας οι καρδιές, 

και το πρωί ξυπνήσαμε απ' όνειρο που ζήσαμε 

έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές..

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας 

Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας & Νίκος Βελιώτης

Εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας